1 Mayıs Kutlu Olsun, Kızaran Yüzlerle...

Bu yıl 1 Mayıs çok daha anlamlı olmalı, çok daha ateşli olmalı. Geleceğimizi satan Sosyal Güven(siz)lik Reformu’na karşı, evlatlarının geleceğini özel şirketlere sattırmak istemeyen gerçek yurtseverlerin direnişi olmalıdır. Vurmayla, kırmayla değil haklılığın verdiği güvenle… Aptal yerine konmanın güdülenmesi ile… Emperyalizme karşı direnişin sembolü Türkiye Cumhuriyeti’ni daha çok savunarak, bayrağımızı Amerikalılara vermek isteyenlere karşı bayrağımıza daha sıkı sarılarak… Oy aldığı insanlara “ayak” diyenlere karşı haykırarak…

“Günlerin bugün getirdiği baskı, zulüm ve kandır.

Ancak bu böyle gitmez, sömürü devam etmez.”

1 Mayıs’tan korkulacak bir şey yok. Dün nasıl kendi yaptıklarını başkalarını vatan hainliği ile suçluyarak kapatıyorlarsa, bugün de yine aynı çizgidedirler. Vatan haini, vatanın her köşesini satan mıdır, direnen midir? Vatan haini vatandaşının geleceğini özel sigorta şirketlerine, cemaatlere satan mıdır, haklı davasını savunan mıdır? Vatan haini yurdun ormanlarını talan eden, madencilere otelcilere satan mıdır, yoksa sahip çıkan mıdır?

İnsanları cemaatlere tıkarak susturanlara, bu insanlar bir gün yanıt verecektir. Bugün değilse, ne zaman?

Burada yazımı uzatmak istemiyorum. Söylemek istediğim şey; mirasyedilere karşı ayaklar bir olmalıdır. Sosyal Güvenlik rezaletine karşı, kendilerini aptal yerine koyanlara karşı bir yumruk gibi cevap verilmelidir. Yoksa yarın çok geç olacaktır. Dindarı, dinsizi, Atatürkçüsü, milliyetçisi 1 Mayıs’ta tek yumruk olmalıdır. Bugün, bizi sömürenlere karşı kim olduğumuzu gösterme günüdür. Hükümetçi medyanın istediği gibi bölücülğe değil, birlik ve beraberliğe gebe olmalıdır bu 1 Mayıs. Fenerbahçe-Galatasaray maçından daha önemli bir şey var ve bu, bizim geleceğimiz...

“Ulusların gürleyen sesi, yeri göğü sarsıyor.

Halkların nasırlı yumruğu, balyoz gibi patlıyor.”

Tüm emekçilerimizin (kimilerine göre ayak) 1 Mayıs İşçi Bayramı’nı kutlarım. Sosyal Güvenlik rezaletinin yüz kızarıklığı ile…

Emrah Özdemir