.jpg)
Türkiye Cumhuriyeti'nin, Çok Partili Rejim'e geçişi 1946'da yapılan genel seçimlerle resmen onaylandı.
Bu tarihten itibaren, 60 yıllık süre içinde rejim, yavaş yavaş, adım adım, tedricen, Dinci Oligarşi'ye doğru yol aldı.
Bugün gelinen noktadaki korkutucu gerçek, artık ülkemizde Çok Partili Rejim'in tümüyle yozlaştırılmış ve Demokrasi'den çok uzaklaşmış olmasıdır.
Türkiye'de Demokrasi dediğimiz rejim, günümüzde zaten, çoğunluk diktatörlüğüne, yağmacılığa ve Liderler Oligarşisi'ne dayalı, dışa bağımlı, garip bir kimliğe bürünmüştür.
Rejimimiz, Anayasamız'da yazdığı gibi, "Demokratik, laik ve sosyal bir hukuk devleti" kimliğini tam oturtmuş olsa, ne dincilik bir tehlike oluşturabilirdi, ne de Dinci Oligarşi iktidara gelebilirdi.
Türkiye'nin önündeki Dinci Oligarşi tehdidinin gerçekliği ve büyüklüğü, bu oligarşiye, gerçek bir Demokrasi'den değil, zaten oligarşik niteliğe dönüşmüş bir başka yapıdan geçiyor oluşumuzdan kaynaklanmaktadır.
Gerçek bir Demokrasi'den, ne türlü olursa olsun bir oligarşiye, hele Dinci Oligarşi'ye geçiş daha zordur.
Batı'da Dinci Oligarşi tehlikesinin söz konusu olmayışı bundan dolayıdır.
Oysa bir oligarşiden başka bir oligarşiye geçiş daha kolaydır.
Çünkü rejim zaten oligarşiktir, bütün yapılacak iş bunun temellerini dinciliğe kaydırmaktır.
Türkiye'de Çok Partili Rejim'in Dinci Oligarşi'ye dönüşme süreci, kimi zaman birbirini izleyen, kimi zaman da birbirinin içine geçen şu aşamalardan oluşuyor.
Çoğunluk diktatörlüğü.
Yağmacı düzen.
Liderler Oligarşisi.
Dışa bağımlılık.
Dinci iktidar.
Dinci Oligarşi'nin kurumlaşması.
Bu aşamalar üç dönemde gerçekleşti.
Birinci dönemde, Çok Partili Rejim, Demokrat Parti'nin iktidarında, Demokrasi'ye doğru evrimleşeceğine, Çoğunluk Diktatörlüğü'ne dönüştü.
Böylece birinci aşama da, ortaya çıktı.
Tabii aynı anda, yağmacılığın, Liderler Oligarşisi'nin ve dışa bağımlılığın da tohumları atılıyordu.
İkinci dönemde, 1965'ten sonra gelen iktidarlar zamanında, rejim, hem yağmacılık hem de lider sultası çizgisinde evrimleşti.
Çok Partili Rejim artık, yağmacı bir ilişkiler yumağına ve Liderler Oligarşisi Düzenine dönüşmüştü.
Bu sırada dışa bağımlılık iyice gelişti.
Aynı süreç içinde Dinci Oligarşi'nin tohumları da yeşermeye başlamıştı.
Böylece ikinci, üçüncü ve dördüncü aşamalar eş zamanlı olarak gelişti.
Üçüncü dönem 1980 darbesi ile yaşandı. Bu darbe sonucunda iktidara gelen Evren-Özal ikilisi, yağmacı düzeni, Liderler Oligarşisi'ni ve dışa bağımlılığı iyice kurumlaştırdı, Dinci Oligarşi'nin filizlenen tohumlarını daha da büyüttü.
Dördüncü dönem, 2002 seçimleriyle başladı.
Bu dönemde, beşinci aşama olan Dinci Oligarşi'nin iktidarı vücut buldu.
Şimdi, 22 Temmuz 2007 seçimleri ve 28 ağustos Cumhurbaşkanlığı seçimi ile, iktidardaki Dinci Oligarşi'nin kurumlaşması başladı.
Bundan sonra çok daha hızlı ve açık bir biçimde bu oligarşinin kurumlaşma çabalarına tanık olacağız.
Başta Anayasa olmak kaydıyla tüm yasalar, yönetmelikler Dinci Oligarşi'nin önünü açacak biçimde değiştirilecek.
Tüm hükümet, devlet ve yerel yönetim kadroları dinci cemaat mensupları tarafından doldurulacak.
Tabii bu arada yargı ve üniversiteler de ihmal edilmeyecek.
Medya buna göre yeniden yapılandırılacak.
Sermaye, el değiştirecek, iç ve dış kaynaklı dinci sermaye piyasalara egemen olacak.
Toplumsal yaşam da "mahalle baskısı" ile denetim altına alınacak; tesettür, haremlik-selamlık ve benzeri uygulamalar yaygınlaşacak.
Tabii zaman içinde bu Dinci Oligarşi kurumlaşmasının da diyalektik tepkileri oluşacak.
Onları da hep birlikte izleyeceğiz.
Kayıtlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder