.jpg)
Demokrasi amaç mı, yoksa bir araç mı?
Demokrasi seçilenin çok geniş yetkilenmesi mi?
Ya da sınırsız özgürlük mü?
Burada nedense eski solcu yeni liberal arkadaşlar, tutturmuşlar bir demokrasi diye… Sanki sadece onların kafasındaki gerçek demokrasi?
Jean-Jacques Rousseau’nun demokrasi hakkındaki sözleriyle yazımıza hızlı bir giriş yapalım:
“Tam anlamıyla gerçek bir demokrasi hiç bir zaman var olmadı ve var olmayacaktır.”
Peki, Eser Karakaşlar, Mehmet Altanlar neden ahkâm kesiyorlar? Kafalarındaki her şey demokrasi ve Kemalistlerin anlayışları ise hep totalitarizm mi?
Önce şunu belirtmek isterim ki; demokrasi bir rejimdir. Ve sanıldığı gibi temelsiz bir kavram da değildir. Öyle istediğin gibi at koşturmak, babalar gibi satmak, analarıyla beraber kovmak değildir.
CHP lideri Baykal geçenlerde, İran Devrimi’ni örnek verdi. Liberallere, demokratlara, sosyalistlere ders olsun diye…
İran İslam Devrimi…
Neler oldu?
Şah Rıza kraldı.
Diktatördü.
Ancak Batılı reformlar yapıyordu.
Rıza hâkimiyetinin karşısında duran demokratlar, liberaller(burjuva sınıfı), sosyalistler, Sovyetçiler molla rejiminin gelişini göremedi. Göz yumdular. Ülkemiz(İran) baskıcı şeriat gözetimine girmez dediler. Daha doğrusu bunu düşünemediler bile… Çünkü tek bir düşmanları vardı: Şah Rıza.
İran’da şeriatın demokrasi ve özgürlük adına geldiğini bilmeyen de yoktur. Özellikle Soner Yalçın’ın bu konudaki araştırmasından sonra benzerlikler epey şaşırtıcı…
Farklar nelerdir?
Mustafa Kemal Atatürk diktatör değildi, devrimciydi. O yeni bir ülke kurmanın peşindeydi. Demokratik, çağdaş ama bağımsız!...
Şah Rıza, Amerikan güdümünde bir kraldı. Ancak ABD’nin o günkü konumu gereği ve SSCB düşmanlığı politikası üzerine dincileri destekleme stratejisi vardı. Ve Amerika İslamcıları destekledi. Aynen Türkiye’deki 1980 darbesini desteklediği gibi… Yani zorunlu din derslerinin yapıcısı, sola büyük tırpan vuran darbeyi…
Bugün Kemalizmi ülkenin yapıcı unsuru, devrim sürecinin başlangıcı olarak görmeyip, onu değişmez kurallar bütünü olarak gören demokrat aydın! takımı aynı yanlışlığın içerisindedir.
1940’lardan beri Kemalizme ihanetlerin olduğu ülkemizde hala Kemalizm ayakta duruyorsa bu Kemalizmin diktatörlük değil kurucu unsur olduğu ve halk tarafından kabullenildiğindendir. Ancak her ne olursa olsun, Amerika ile al gülüm ver gülüm oynayarak rejime ve bağımsızlığa ihanet eden AKP’nin bu resmini görmek elzemdir.
Bu oyunu durdurmak için iyi niyet ve süslü sloganlar yetmez. Akıllı, uygulayıcı ve kararlı olmak gerekir. Her ne pahasına olursa olsun devrimci olmak gerekir. Eğer gerçekten “Gençliğe Hitabe” bir başucu parolasıysa…
Her demokrasinin bir okulu vardır. Bu anti-demokratik bir durum değildir. 2.Cumhuriyet Kemalizm değil, demokrasi olacak diyen Altanlar bilsinler ki tarikat okullarından demokrat çıkmaz. Nasıl İran’da rejimin sürdürülebilmesi için, şeriat rejimcilerine gereksinim duyuluyorsa Türkiye’de de demokratik kurumların olması şarttır. Buna zorbalık diyenler bilsinler ki; demokrasi diye değiştirecekleri rejim, Fethullah Gülen İmparatorluğu’nun kapısını açacaktır.
Dünyanın hiçbir yerinde kendini korumayan sistem yoktur. Türkiye Cumhuriyeti’nde demokrasi olacaksa Kemalizmin kurucu ilkeleri ve bağımsızlığımızla, ülkenin kendini koruma mekanizmalarıyla olacaktır. Gerisi cahil bırakılmış, okulu olmayıp üç tane camisi olan, tarikatların ve faşist yapılanmaların kucağına oturmuş insanların eline bırakılacaktır. Yani onların ellerinin üstünde olan ellere: Tarikatlara ve Faşist Yapılanmalara…
Cumhuriyet elden gidiyor mu?
Hadi canım sen de…
İktidar takıyye mi yapıyor?
Yok canım!..
Olmaz olmaz deme, olmaz olmaz! Olmuş mu? Olmuş.
O zaman bu güçlü olasılıklardan ötürü, istikrarlı başbakanımıza sözüm:
“Başbakanım, sen ta geçmişte ne yapacağını gösterdin. Suç, görmeyen bizlerde...”
Demokrasi seçilenin çok geniş yetkilenmesi mi?
Ya da sınırsız özgürlük mü?
Burada nedense eski solcu yeni liberal arkadaşlar, tutturmuşlar bir demokrasi diye… Sanki sadece onların kafasındaki gerçek demokrasi?
Jean-Jacques Rousseau’nun demokrasi hakkındaki sözleriyle yazımıza hızlı bir giriş yapalım:
“Tam anlamıyla gerçek bir demokrasi hiç bir zaman var olmadı ve var olmayacaktır.”
Peki, Eser Karakaşlar, Mehmet Altanlar neden ahkâm kesiyorlar? Kafalarındaki her şey demokrasi ve Kemalistlerin anlayışları ise hep totalitarizm mi?
Önce şunu belirtmek isterim ki; demokrasi bir rejimdir. Ve sanıldığı gibi temelsiz bir kavram da değildir. Öyle istediğin gibi at koşturmak, babalar gibi satmak, analarıyla beraber kovmak değildir.
CHP lideri Baykal geçenlerde, İran Devrimi’ni örnek verdi. Liberallere, demokratlara, sosyalistlere ders olsun diye…
İran İslam Devrimi…
Neler oldu?
Şah Rıza kraldı.
Diktatördü.
Ancak Batılı reformlar yapıyordu.
Rıza hâkimiyetinin karşısında duran demokratlar, liberaller(burjuva sınıfı), sosyalistler, Sovyetçiler molla rejiminin gelişini göremedi. Göz yumdular. Ülkemiz(İran) baskıcı şeriat gözetimine girmez dediler. Daha doğrusu bunu düşünemediler bile… Çünkü tek bir düşmanları vardı: Şah Rıza.
İran’da şeriatın demokrasi ve özgürlük adına geldiğini bilmeyen de yoktur. Özellikle Soner Yalçın’ın bu konudaki araştırmasından sonra benzerlikler epey şaşırtıcı…
Farklar nelerdir?
Mustafa Kemal Atatürk diktatör değildi, devrimciydi. O yeni bir ülke kurmanın peşindeydi. Demokratik, çağdaş ama bağımsız!...
Şah Rıza, Amerikan güdümünde bir kraldı. Ancak ABD’nin o günkü konumu gereği ve SSCB düşmanlığı politikası üzerine dincileri destekleme stratejisi vardı. Ve Amerika İslamcıları destekledi. Aynen Türkiye’deki 1980 darbesini desteklediği gibi… Yani zorunlu din derslerinin yapıcısı, sola büyük tırpan vuran darbeyi…
Bugün Kemalizmi ülkenin yapıcı unsuru, devrim sürecinin başlangıcı olarak görmeyip, onu değişmez kurallar bütünü olarak gören demokrat aydın! takımı aynı yanlışlığın içerisindedir.
1940’lardan beri Kemalizme ihanetlerin olduğu ülkemizde hala Kemalizm ayakta duruyorsa bu Kemalizmin diktatörlük değil kurucu unsur olduğu ve halk tarafından kabullenildiğindendir. Ancak her ne olursa olsun, Amerika ile al gülüm ver gülüm oynayarak rejime ve bağımsızlığa ihanet eden AKP’nin bu resmini görmek elzemdir.
Bu oyunu durdurmak için iyi niyet ve süslü sloganlar yetmez. Akıllı, uygulayıcı ve kararlı olmak gerekir. Her ne pahasına olursa olsun devrimci olmak gerekir. Eğer gerçekten “Gençliğe Hitabe” bir başucu parolasıysa…
Her demokrasinin bir okulu vardır. Bu anti-demokratik bir durum değildir. 2.Cumhuriyet Kemalizm değil, demokrasi olacak diyen Altanlar bilsinler ki tarikat okullarından demokrat çıkmaz. Nasıl İran’da rejimin sürdürülebilmesi için, şeriat rejimcilerine gereksinim duyuluyorsa Türkiye’de de demokratik kurumların olması şarttır. Buna zorbalık diyenler bilsinler ki; demokrasi diye değiştirecekleri rejim, Fethullah Gülen İmparatorluğu’nun kapısını açacaktır.
Dünyanın hiçbir yerinde kendini korumayan sistem yoktur. Türkiye Cumhuriyeti’nde demokrasi olacaksa Kemalizmin kurucu ilkeleri ve bağımsızlığımızla, ülkenin kendini koruma mekanizmalarıyla olacaktır. Gerisi cahil bırakılmış, okulu olmayıp üç tane camisi olan, tarikatların ve faşist yapılanmaların kucağına oturmuş insanların eline bırakılacaktır. Yani onların ellerinin üstünde olan ellere: Tarikatlara ve Faşist Yapılanmalara…
Cumhuriyet elden gidiyor mu?
Hadi canım sen de…
İktidar takıyye mi yapıyor?
Yok canım!..
Olmaz olmaz deme, olmaz olmaz! Olmuş mu? Olmuş.
O zaman bu güçlü olasılıklardan ötürü, istikrarlı başbakanımıza sözüm:
“Başbakanım, sen ta geçmişte ne yapacağını gösterdin. Suç, görmeyen bizlerde...”
Emrah ÖZDEMİR
Kayıtlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder